سنگ لعل در گنج و دفینه یابی

سنگ لعل در گنج و دفینه و یابی و

(نارسنگ، حجر سیلان) یکی از سنگ های قیمتی است.
لعل ها از دوره برنز به عنوان سنگ قیمتی و ساینده کاربرد داشته اند.
لعل واژه ای فارسی است و اصل آن لال بوده است.
آن را در قدیم، لال، بدخشانی، بدخشی و ملخش نیز می نامیدند
در لغتنامهٔ دهخدا به نقل از منابع قدیمی می نویسد: سنگی ظریف با سرخی درخشنده و از یاقوت سست تر است.
رنگارنگ است سرخ و زرد و بیشتر سبز و بنفش و بهترینش سرخ بدخشانی است.
در روزگار پیشین لعل نبوده است و بدین سبب در کتب ذکرش کمتر آمده است
و پس از آن در کوه بدخشان پیدا شد. در سر راه آذربایجان نیز معدن است
اما لعل آن نارسیده است و تیره رنگ و با کبودی زند، از این رو قیمتی ندارد.
صاحب آنندراج می گوید: معرّب لال، معدن آن مخفی بود تا در زمان خلافت اوایل عباسیان
در ارض ختلان زلزله ای عظیم پدید آمده و کوه سکنان شکافته شده، کان لعل پیدا گشت و لعل را انواع می باشد:
رمانی و پیازی و تمری و لحمی و عنابی و بقمی و ادریسی و دوشابی و لعل پیکانی و لعل عقربی و لعل قطبی و آن نگینه وار پهن باشد
و بهترین آن عقربی است و بعد از آن پیازی و سپس تمری و رمانی و پیکانی، لعلی که آن را بر شکل پیکان تراشند
و زنان آن را گوشواره سازند و ناب از صفات لعل است.
حکیم مومن طبیعت آن را در گرمی و سردی معتدل مایل به حرارت می داند.