بررسی نسخه های زیرخاکی

بررسی نسخه های زیرخاکی

پوست وانواع نوشته ها و نسخه ها
گنج نامه ها اکثرا روی سنگ است و بعد از آن به ترتیب روی پوست آهو و پوست گاو و گنج نامه های مهم که درباری بوده است بعد از سنگ بیشتر روی پوست کرگدن میباشد. ولی اکثر گنج نامه ها روی سنگ یشم حکاکی می شده است.بیشتر نوشته های روی پوست را داغ میکردند و جوهر های مخصوصی بود که قابل شستشو بود و آب آنها را از بین نمیبرد که اکثر نوشته های روی پوست با این جوهر نوشته می شده است.بعضی اوقات نوشته هائی رو میبینم روی پوست که با خون نوشته شده است.اکثر نوشته های روی پوست با خون گنج نامه یا نسخه نیست و بیشتر آنها دعا هست و جزو طلسمات محسوب می شود و اکثرا با خون کفتر نوشته می شده است.پس این مورد رو اشتباه نکنیم.پوستها در زمان خود دباغی می شدند و مواد مخصوصی مانند رزین و روغن به آنها می خورده است که عمر پوست رو بالا می برده و مقاومت آن را بسیار زیاد می کرده. این پوستها اگر در جای مناسب نگهداری شوند تا پنج هزار سال عمر می کنند.پوستها را اکثرا در جای خشک یا داخل نی نگهداری می کردند و دو سر آن را می بستند و هر چه به پوست هوای کمتری برخورد کند سالم تر میماند و عمر آن طولانی تر می شود.ولی باز هم مگویم که هشتاد درصد گنج نامه ها روی سنگ نوشته میشده است