مفرغ دفینه باستان

مفرغ دفینه باستان

مِفرَغ يا برنز آلياژي است از مس و قلع که با آن ابزارهاي مختلف و مجسمه را تهيه مي کنند. مفرغ قديمي ترين آلياژي است که انسان آن را تهيه کرده است، زيرا در معادن مس معمولاً فلز مس به طور طبيعي با قلع به صورت يک آلياژ طبيعي وجود دارد به همين دليل معمولاً نخستين ابزارهاي مصنوعي فلزي که در قديم توسط بشر ساخته شده غالباً از مفرغ است.

عصر مفرغ
عصر مفرغ دومين قسمت از عصر فلزات است که پس از دوره مس قرار مي گيرد. اين تقسيم بندي به اين جهت است که مصنوعات فلزي اين دوره از زندگي بشر بيشتر ترکيبي از مس و قلع است بطوري که کاوشهاي ديرين شناسي نشان داده ساکنان ايران از پنج هزار سال قبل از ميلاد مسيح نيز آلياژ مفرغ را مي شناخته اند و از آن براي ساختن مصنوعات فلزي خود استفاده مي کرده اند و مصنوعات مفرغي نيز که در ساير نقاط دنيا ضمن حفاري ها به دست آمده قديمي تر از اين تاريخ نيست. بنابراين مي توانيم شروع دوره مفرغ را از پنج هزار سال قبل از ميلاد مسيح که شروع دوره آهن است بدانيم.

مفرغ در ايران
ايران داراي پيشينه بسيار طولاني در امر ذوب سنگ معدن و استخراج فلز مس مي باشد، آثار بدست آمده از تپه قبرستان دشت قزوين متعلق به نيمه دوم هزاره پنجم پيش از ميلاد، تپه علي کش در دهلران، تپه سيلک، تل ابليس در بخش مرکزي رشته کوههاي کرمان و کاوشهاي بمپور و شهداد گوياي اين مطلب است. فلز کاران قديمي به مرور در جهت بهره گيري از عناصر و ترکيب آنها، به ماده اي محکم تر از آلياژ مس و قلع دست يافتند که اصطلاحاً مفرغ ناميده مي شود. بدين ترتيب مفرغ بصورت يکي از برجسته ترين صنايع فلات ايران در آمد.