برد گوری گنج و دفینه

برد گوری گنج و دفینه

بردگوری ها (سنگ گبری ها) قدیمی ترین آثار سنگی استان چهار محال و بختیاری می باشندکه به دوره ماد تا پایان حکومت ساسانیان تعلق دارند.در دین زرتشت به علت اعتقاد به مقدس بودن خاک، از دفن کردن اجساد خودداری کرده و آنها را در محفظه هایی از سنگ که استودان (استخوان دان) نامیده می شد و در اصطلاح بختیاری به آنها بردگوری می گویند قرار می دادند.

در خطه بختیاری در دل صخره ها و یا سنگ های عظیم،فضاهایی با متوسط طول 30/3 و عرض 2 و ارتفاع 20/1 متر ایجاد می کردند که دارای دریچه های مربع شکل با در سنگی بوده اند. بردگوری ها به گونه ای انفرادی و یا چند تایی حفر گردیده و بیانگر فرهنگ تدفین در طول بیش از 1500 سال در منطقه و نفوذ مذهب زرتشت و پیروان آن در این خطه هستند. بردگوری ها در بخشهای دیناران، میانکوه و بازفت پراکنده اند