علائم شناسی گنج و نشانه شناسی دفینه

علائم شناسی گنج و نشانه شناسی دفینه

دفینه های کوچک و کمی سنگین برای طبقه سوم و چهارم و دفینه و گنجهای سنگین از ان طبقه پنجم جامعه میباشد طبقه اشراف که اگر اموالی داشتن یا در خانه یا اگر در سفر بودند در بیابان دفنشون میکردن طبقه روحانیون هم شاید اموالی خودشون داشتن ولی اکثر اموالی که داشتن مربوط میشه به هدایای مردم یا اموالی که مردم به رسم امانت پیش اونها میذاشتن خوب این روحانیون هم اموال رو در کنار معبد یا اتشکده ها یا در خود معابد دفن میکردند پس اگر جایی اتشکده و معبد باشه میشه اموال زیادی رو از اطرافش به دست اورد ضمن اینکه وقتی که روحانیون و اشراف هم میمردند مقبره هایی بزرگ و دارای هدایای بسیاری رو برای انها تعبیه میکردند . خوب در مورد علائم برای اشراف و روحانیون نمیشه علائم خاصی در نظر گرفت و اونها بیشتر اموالشون رو در کنار چشمه ها و درختان و رودخانه ها و معابد و ... دفن میکردند علائمی که سالیان سال از بین نمیرفتند پس برای این اموال نمیشه علائم خاصی در نظر گرفت هست و دارند ولی نه خیلی زیاد اون بعضیا رو هم در پایین در موردشون توضیح خواهم داد.
اما طبقه پادشاهان و وزرا و درباریان که اکثر اموال دربار چه به صورت غنیمت و چه به صورت مالیات گرفته شده از ملت و چه اموال امانتی اشراف و مردم طبقه مرفه که در ازای گرفتن مقداری از اونها از اموالشون محافظت میکردن دولت و حکومت هر مالی هر جا پنهان کرده یک علامت خاص رو برای اون در نظر گرفته و به روی سنگی علامتی برای دست یافتن راحت البته راحت برای خودشون حک میکردند.
1- اگر دولتی به مکانی حمله میکرد و جابجا کردن غنیمتها به صورت یک جا براش میسر نبود اموال هر منطقه ای رو در همون منطقه به صورت اتاقکی ساروجی یا درون غارها و ... دفن میکردن و علائم خاصی هم براشون تعبیه میکردن در این صورت به خاطر اندک بودن وقت زیاد روی تله گذاری برای دفینه فکر نمیکردند.
2- اگر اموالی از مردم به رسم امانت به دولتها دادا میشد برای نگهداری از اموال این اموال رو یا درون خود دربار یا در بیابانها برای مصون ماندن از گزند دزدان پنهان میکردن و علامتی برای اونها در نظر میگرفتند.
3- اگر دولت و کشوری مورد حمله و هجوم قرار میگرفت اموالشون رو در داخل غارها و قلعه ها و ... دفن میکردن وبرای اینکه از گزند دشمنان هم در امان بمانند تله یا تله های سنگینی برای اونها در نظر میگرفتند که دسترسی به انها مقدور نباشد.
غارها
خوب در غارها اموال رو در ته غار یا سقف غار یا کف غار یا بدنه غار پنهان میکردند ولی قسمتی از غار که دهانه غار هست رو خالی میذاشتن که هرکس به داخل غار امد بگه اینجا چیزی نیست معمولا یک سرباری جلوی در غارها دفن میکردن که هرکس اون رو در اورد قید بار اصلی رو بزنه یا بکه اینجا دیگه چیزی نیست و معمولا غارهای طولانی تله های مهلکی دارند که از دم در غار تا نزدیکی دفینه هم وجود داره.
قلعه ها
قلعه ها چون در بالای بلندی تپه ها بودن یک چاه در وسط تپه تا رسیدن به کف تپه به صورت حفر شده وجود دارد که در صورت رسیدن به کف به دومسیر تقسیم میشد خوب این دو مسیر از دو طرف سینه پایین تپه که قلعه روی اون قرار داره به بیرون هدایت میشد که یک در معمولا در سمت افتاب طلوع و یک در معمولا در افتاب غروب میباشد من خودم برای این منظور عکسی کشیدم که امیدوارم بد نباشه در پایین میتونید ببینید.
وقتی قلعه ای قرار بود مورد حمله قرار بگیره اول از همه روی چاه یا در بدنه چاه وسط قلعه سرباری پنهان میکردند در کف چاه که رسیدن تا رسیدن به راههای در رو سه اتاق یا یک اتاق قرار داشته (که من سه اتاقیشو گذاشتم در یک اتاقی فقط همون اتاق وسط کنار کف چاه هست قرار داشت) اتاقی که در وسط تپه دقیقا کنار چاه که بار اصلی در اون بوده جوری تعبیه شده که طرف از کنارش رد بشه و به وجود اون پی نبره دو اتاق دیگر هر کدام در مسیر راه در رو قرار دارند که حکم سرباری رادارند که در این مسیرها و دالانها احتمال وجود تله زیاد هست پس از دو اتاق کناری رو با خاک پر میکردن و اون هم بستگی به زمان باقیمانده انهاو سلیقه ای بوده جلوی در یک متر خاک بریزن دو متر خاک بریزن معمولا جلوی درهای ورودی سنگی بزرگ میذاشتن برای نشانه یا به شکل فرورفتگی اون رو درست میکردند حالات دیگری برای راه در رو هم میشه در نظر گرفت ولی این مورد شایع ترین هست.
اتاقک های ساروجی و مقبره پادشاهان و بزرگان که اکثرا دارای دالان و در ورودی هست و اندکی پیدا میشه که به صورت کامل پلم باشند.و اکثرا در دالان موردنظر دارای تله میباشند.
اثار و علائم رو اولا روی سنگهای خاص که در منطقه غریب هم هستند تعبیه میکردند سنگهای دارای علائم باید خاص باشند نشانگر ان علائم باشند قابل جابجایی نباشند و بیشتر در محل گذر گاههای قدیمی میشه اونها رو پیدا کرد چند نوع علامت داریم علامت،کنده شده و علامت برجسته و علامت مجسمه ای و علامت رنگ مخصوصی که اول کمی سنگ رو حجاری میکردن و این رنگ مخصوص رو روش میکشیدن.
معمولا علائم حجاری شده دارای علامت دوم هستند و بیشتر از موارد دیگه بار و اموال دارند.
علائم باید بیانگر مفهوم اون علامت باشند یعنی هرکس اون رو دید حتی بچه هم بگه اون فلان چیزه نه اینکه در تخیلات.